f.c.Kardistan Vs Joe Weider (2nd leg)

“Πάει κι’ αυτό…”

Όπως κάθε Παρασκευή, έτσι και σήμερα, η f.c.Kardistan είχε αγώνα! Και τι αγώνα…
Αν όχι όλοι, φαντάζομαι οι περισσότεροι που διαβάζετε αυτό το blog θα έχετε παρατηρήσει ότι κάθε αγώνας της ομάδας, έχει κάτι το διαφορετικό, κάτι το ιδιαίτερο για εμάς που την αποτελούμε. Εδώ βρίσκουμε να γράψουμε πράγματα για παιχνίδια με ομάδες που τις αντιμετωπίζουμε πρώτη φορά, δεν θα βρούμε να γράψουμε για τους “αγαπημένους μας ” Joe Weider…
Το παιχνίδι μύριζε μπαρούτι, από τη στιγμή που μάθαμε τον αντίπαλο (κλασικά Πέμπτη βράδυ), βλέπετε έχουμε προηγούμενα με κόπους από αυτούς. Αλλά πάλι καλά, που ένας από τους “αντιπαθητικούς αντιπάλους” δεν ήρθε! Δεν μπορώ να φανταστώ τον Bill να μαλώνει μαζί του…Πάλι καλά που ο αγώνας κύλισε ομαλά και δεν είχαμε καμία συμπλοκή.

Στα αγωνιστικά τώρα, η ομάδα παρατάχτηκε με τους αναντικατάστατους Bill, Mula (1 γκολ)(οι οποίοι έχουν το απόλυτο των συμμετοχών εως τώρα στο εαρινό πρωτάθλημα 11/11) Γιώργο Μπ. (GK) , ένα νέο πρόσωπο, τον Άλκη καθώς και ένα “γνώριμο από τα παλιά” τον Angelo…Που μας ξελάσπωσε και σήμερα!!! Τρία (3) γκολ το παλικάρι, καλά να ‘ναι, και αν συνεχίζει να παίζει έτσι κάθε φορά που τον καλούμε, θα πρέπει να του ανάψουμε λαμπάδα, ίσα με το μπόι του Ζώη (μιας και είναι ο ψιλότερος απ’ όσους καλούμε). Άψογος ο Angelo κινητικότατος, και με πολύ καλά τελειώματα!

Κατά τ’ άλλα, τίποτα αξιόλογο στον αγώνα, εκτός από κάπιες μεμονωμένες στιγμές έξαρσης! Λέτε να μας επηρέασε και πάλι η ζέστη; Ε, και έτσι να είναι τι να κάνουμε! Καλοκαίρι είναι και θα έχει και λίγο ζέστη παραπάνω! Και οι αντίπαλοι με την ίδια ζέστη αγωνίζονται, αλλά η ομάδα που απλά παρακολουθούσε στο δεύτερο ημίχρονο ήταν η f.c.Kardistan! Να συγκεντρωθούμε πρέπει! Και να μην προσπαθεί ο καθένας να κάνει ότι του καπνίσει, ας κάνουμε, λίγα, απλά, και καλά πράγματα εντός του γηπέδου. Συνήθως όταν κάτι απλό προσπαθείς να το κάνεις σύνθετο, τότε μπερδεύεσαι. Και εμείς ξεκινήσαμε σαν ομάδα να παίζουμε απλά…και είχαμε και αποτελέσματα, αλλά και το ευχαριστιόμασταν.

Παραλίγο να ξεχάσω να αναφέρω το τελικό αποτέλεσμα, νίκη με 4-2 ! Τρία παιχνίδια έμειναν και μετά είναι τα μπαράζ…Τώρα που ανέφερα αυτή τη λέξη…τι μου ‘ρθε…

“ άνοδο, άνοδο, Καρδιτσάρα φέρε μας την άνοδο…άνοδο άνοδο… Ξανά να τρελαθώ!!!”

Μας τρέλανες πραγματικά, ακόμα αυτά λέγαμε και σήμερα, αν και έχει περάσει σχεδόν μια εβδομάδα από τότε…Έτσι πρέπει να κάνουμε και εμείς. Γιατί όπως έχει πει κάποιος (που αυτή τι στιγμή το όνομα του μου διαφεύγει) “Οι μεγάλοι παίχτες, φαίνονται στα μεγάλα παιχνίδια…”